Eve geldiklerinde hiç bir şey yapmadan yatmışlar. Tabii günün yorgunluğunu hâlâ atlatamamışlardı. Sabah erken kalkan babası olmuştu. Kahvaltıyı hazırlamıştı. Elif kalktığında hemen elini yüzünü yıkayıp kahvaltı masasına oturdu. Kahvaltıları bitince masayı topladılar. Salona geçip oturdular. Elif'in babasına sorduğu soru da:
__Baba senin ismin ne?
olmuştu. Babası cevap verememişti. Elif tekrar sorduğunda babası şöyle cevap vermişti:
__Elif'im benim, güzel kızım benim, ismim Ali.
dedi. Ama yalan söylemişti. Gerçek isimi "gecelerin gölgesi" idi. Bebekliğinden beri ona gecelerin gölgesi diyorlarmış. Elif'in düşündüğü gibi önceki gölgeyi sadece Elif değil tanıdıkları da görebiliyormuş. Önceden esmer olduğu için bu ismi takmışlar. Bu isim söylene söylene kalmış. O andan itibaren ismi gecelerin gölgesi olmuş ve böylece gerçek ismini unutmuşlar. Elif babasına:
__Baba dün sana gösterdiğim notu kimin yazdığını arayalım mı?
Babası da:
__Olur Elif.
demiş. İkisi de aynı anda "O zaman macera başlasın!" demişler. Elif köpeğini de alıp yola koyulmuşlar. Tabii ki notu da yanlarına almışlar. İlk gidecekleri y
er bilgili dedenin yanı olmuş. Bilgili dede yaklaşık her şeyi bilirmiş. Gittiklerinde bilgili dede orada yokmuş. Evini kapısının üzerinde"Bir daha gelmeyeceğim." notu yazıyormuş. Elif buna çok üzülmüş. Çünkü bilgili dedeyi çok seviyormuş. Elif'inüzüntüüs bitince yola devam etmişler. Yolda Elif bir kağıda basıp, kayıp yere düşmüş. Babası onu kaldırmış. Kağıdın üstünde bir yazı yazıyormuş. Yazıda da şöyle yazıyormuş:
"O notu annen yazdı." Elif, kağıdın üstünde yazanadresi babasına göstermiş. Elif, kağıdı araştırırken yere bir şey düşmüş. Bu bir yırtık kumaşmış. Bu yırtık kumaşı köpeğine vermiş. Köpek birden koşmaya başlamış. Koşarken de havlıyormuş. Elif ve babası köpeği takip etmişler. Köpek bir yerde durmuş. Durduğu yer kağıtta yazan adresmiş. Elif o evin kapısına vurmuş. Açan kişi bir teyzeymiş. Bayağı da yaşlıymış. Elif kadına eskiden burada birisi yaşıyor muydu diue sormuş. Kadın "evet" demiş. Elif onun, evini adresini istemiş. Kadın adresi vermiş. Elif, köpeği ve babası adrese doğru gitmişler. Adresteki kapıyı açan Elif'in annesi olmuş. Elif'in gözleri fal taşı gibi açılmış. Babasında yaşadığı baygınlığı annesinde de yaşamış. Annesi telaşlanıp Elif'i içeri almış. Böylece babası ve köpeği de eve girmiş. Elif gözlerini açtıpında annesine sarılmış. Kalkmış ve oturmuş. Elif, annesine olan , biten her şeyi anlatmış. Tabii bilgili dedyi de. Annesi de bilgili dedeyi seviyormuş. Elif:
__Anne senin ismin ne?
__Benim ismim Yeşim.
__Aaa çok güzel bir isim.
__Teşekkür ederim tatlım.
__Rica ederim ne demek. Bu arada hepimiz bilgili dedeyi arayalım mı?
diye sorduğunda hep bir ağızdan " olur " demişler. Köpek de "arayalım" dercesine havlamış. Böykece bilgili dedeyi aramak için yola koyulmuşlar.
__Baba senin ismin ne?
olmuştu. Babası cevap verememişti. Elif tekrar sorduğunda babası şöyle cevap vermişti:
__Elif'im benim, güzel kızım benim, ismim Ali.
dedi. Ama yalan söylemişti. Gerçek isimi "gecelerin gölgesi" idi. Bebekliğinden beri ona gecelerin gölgesi diyorlarmış. Elif'in düşündüğü gibi önceki gölgeyi sadece Elif değil tanıdıkları da görebiliyormuş. Önceden esmer olduğu için bu ismi takmışlar. Bu isim söylene söylene kalmış. O andan itibaren ismi gecelerin gölgesi olmuş ve böylece gerçek ismini unutmuşlar. Elif babasına:
__Baba dün sana gösterdiğim notu kimin yazdığını arayalım mı?
Babası da:
__Olur Elif.
demiş. İkisi de aynı anda "O zaman macera başlasın!" demişler. Elif köpeğini de alıp yola koyulmuşlar. Tabii ki notu da yanlarına almışlar. İlk gidecekleri y
er bilgili dedenin yanı olmuş. Bilgili dede yaklaşık her şeyi bilirmiş. Gittiklerinde bilgili dede orada yokmuş. Evini kapısının üzerinde"Bir daha gelmeyeceğim." notu yazıyormuş. Elif buna çok üzülmüş. Çünkü bilgili dedeyi çok seviyormuş. Elif'inüzüntüüs bitince yola devam etmişler. Yolda Elif bir kağıda basıp, kayıp yere düşmüş. Babası onu kaldırmış. Kağıdın üstünde bir yazı yazıyormuş. Yazıda da şöyle yazıyormuş:
"O notu annen yazdı." Elif, kağıdın üstünde yazanadresi babasına göstermiş. Elif, kağıdı araştırırken yere bir şey düşmüş. Bu bir yırtık kumaşmış. Bu yırtık kumaşı köpeğine vermiş. Köpek birden koşmaya başlamış. Koşarken de havlıyormuş. Elif ve babası köpeği takip etmişler. Köpek bir yerde durmuş. Durduğu yer kağıtta yazan adresmiş. Elif o evin kapısına vurmuş. Açan kişi bir teyzeymiş. Bayağı da yaşlıymış. Elif kadına eskiden burada birisi yaşıyor muydu diue sormuş. Kadın "evet" demiş. Elif onun, evini adresini istemiş. Kadın adresi vermiş. Elif, köpeği ve babası adrese doğru gitmişler. Adresteki kapıyı açan Elif'in annesi olmuş. Elif'in gözleri fal taşı gibi açılmış. Babasında yaşadığı baygınlığı annesinde de yaşamış. Annesi telaşlanıp Elif'i içeri almış. Böylece babası ve köpeği de eve girmiş. Elif gözlerini açtıpında annesine sarılmış. Kalkmış ve oturmuş. Elif, annesine olan , biten her şeyi anlatmış. Tabii bilgili dedyi de. Annesi de bilgili dedeyi seviyormuş. Elif:
__Anne senin ismin ne?
__Benim ismim Yeşim.
__Aaa çok güzel bir isim.
__Teşekkür ederim tatlım.
__Rica ederim ne demek. Bu arada hepimiz bilgili dedeyi arayalım mı?
diye sorduğunda hep bir ağızdan " olur " demişler. Köpek de "arayalım" dercesine havlamış. Böykece bilgili dedeyi aramak için yola koyulmuşlar.
Yorumlar
Yorum Gönder