Bir varmış, bir yokmuş. Elif diye bir kız varmış. Elif'in anne ve babası yokmuş. Ama telefonu ve bir evi varmış. Elif 10 yaşındaymış. Çok sevdiği bir köpeği varmış. her yere onunla gider, yanından hiç ayırmazmış. Bir gün yine akşam olmuş ve yatmış. Gece eve hırsız girmiş. Elif'in telefonunu ve altından olan bileziklerini almış ve kaçmış. Elif hemen kalkmış. Hırsızı sokağın başına kadar kovalasa da artık nafileymiş. Tekrar eve gitmiş. Eve geldiğinde yatağının yanındaki masada bir yazı yazıyormuş. Yazıda da şöyle yazıyormuş:
"Paris'te büyük bir macera seni bekliyor." yazıyordu. Elif korkusuz bir kızdı. Küçük bir bavulu vardı. O bavulun içine 2 tişört, 2 de pantolon koymuştu. Ayakkabılarını giyip dışarı çıktı. Köpeğini de unutmamıştı. Paris'in yolunu tuttu. Yola çıkmadan pasaportunu aldı mı diye kontrol etti. Yanına almıştı. Uçağa bindiğinde her zaman ki gibi cam kenarına oturmuştu. Çünkü etrafa bakmayı çok sever. Yine camdan bakarken uyuya kalmış. İniş anonsunda yanında oturan bayan Elif'i kaldırmış. Köpeğini de pilotun yanına otutturmuşlardı. Köpeği orada gören herkes kahkahalar atıp, gülüşmüşlerdi. Elif köpeğini de alıp uçaktan indi. Paris'e gelmişti. Gizemi bulmak için bir geceliğine, bir yerde yatmayı düşünüyordu. Bir ağabey görmüş. Elma şekeri satıyormuş. Yanına cüzdanını da almıştı. böylece ağabeyden bir adet elma şekeri almıştı. Okulunda Fransızca dersini gördüğü için rahatlıkla ağabeyle konuşabilmişti. Sonra Elif'in arkasından hızlıca bir gölge geçti. Elif korkusuzdu ama bu sefer bayağı korkmuştu. Tabii ki bu yüzden Elif''i uyku tutmamıştı. Elif''in hiç uykusu gelmediği için sabahlamıştı. Sabahleyin yine gölgeyi görmüştü. Bu bir oyundur diye düşünüyordu. Ama düşündüğü gibi değildi. Gölgeyi gördüğü zamanlar git gide artıyordu. O akşam Elif yine dışarıda dolaşıyordu. Bir yere oturup etrafa bakınıyordu. Acaba notta yazan macera bu muydu. Hayır değildi. Çünkü birden Eyfel Kulesi sallanmaya başlamıştı. Herkes koşuşturmaya başlamıştı. Ama sadece Elif koşmuyordu. Macerası bu olmalıydı. Elif arkasında gölgeyi gördü. Oda koşmaya başladı. Gölgeyi Elif haricinde kimse görmüyordu. Elif buna şaşırmıştı ve o an durdu. Eyfel Kulesi'nin düşüşünü izlemeye başladı. Kule Elif'in üstüne düşüyordu. Elif Allah'a dua ederek gözlerini yumdu. Ama Elif'e hala bir şey olmamıştı. Çünkü gölge, kuleyi tutmuştu. Elif tam gölgeye teşekkür edecekken gölge koşmaya başladı ve kostümü düştü. Bu Elif'in babasıydı. Elif kısa bir baygınlık geçirdikten sonra karşısında babası gölgeyi gördü. Hala şokun etkisindeydi. Elif bu macerayı yaşarken köpeği de onu izliyormuş. Evdeki notu da babası gölgenin bıraktığını düşündü. Ama babası gölgeye sorunca onun bırakmadığını öğrenmiş. Böylece eve gitmişler. Ama Elif hala o notu kimin bıraktığını merak ediyormuş.
"Paris'te büyük bir macera seni bekliyor." yazıyordu. Elif korkusuz bir kızdı. Küçük bir bavulu vardı. O bavulun içine 2 tişört, 2 de pantolon koymuştu. Ayakkabılarını giyip dışarı çıktı. Köpeğini de unutmamıştı. Paris'in yolunu tuttu. Yola çıkmadan pasaportunu aldı mı diye kontrol etti. Yanına almıştı. Uçağa bindiğinde her zaman ki gibi cam kenarına oturmuştu. Çünkü etrafa bakmayı çok sever. Yine camdan bakarken uyuya kalmış. İniş anonsunda yanında oturan bayan Elif'i kaldırmış. Köpeğini de pilotun yanına otutturmuşlardı. Köpeği orada gören herkes kahkahalar atıp, gülüşmüşlerdi. Elif köpeğini de alıp uçaktan indi. Paris'e gelmişti. Gizemi bulmak için bir geceliğine, bir yerde yatmayı düşünüyordu. Bir ağabey görmüş. Elma şekeri satıyormuş. Yanına cüzdanını da almıştı. böylece ağabeyden bir adet elma şekeri almıştı. Okulunda Fransızca dersini gördüğü için rahatlıkla ağabeyle konuşabilmişti. Sonra Elif'in arkasından hızlıca bir gölge geçti. Elif korkusuzdu ama bu sefer bayağı korkmuştu. Tabii ki bu yüzden Elif''i uyku tutmamıştı. Elif''in hiç uykusu gelmediği için sabahlamıştı. Sabahleyin yine gölgeyi görmüştü. Bu bir oyundur diye düşünüyordu. Ama düşündüğü gibi değildi. Gölgeyi gördüğü zamanlar git gide artıyordu. O akşam Elif yine dışarıda dolaşıyordu. Bir yere oturup etrafa bakınıyordu. Acaba notta yazan macera bu muydu. Hayır değildi. Çünkü birden Eyfel Kulesi sallanmaya başlamıştı. Herkes koşuşturmaya başlamıştı. Ama sadece Elif koşmuyordu. Macerası bu olmalıydı. Elif arkasında gölgeyi gördü. Oda koşmaya başladı. Gölgeyi Elif haricinde kimse görmüyordu. Elif buna şaşırmıştı ve o an durdu. Eyfel Kulesi'nin düşüşünü izlemeye başladı. Kule Elif'in üstüne düşüyordu. Elif Allah'a dua ederek gözlerini yumdu. Ama Elif'e hala bir şey olmamıştı. Çünkü gölge, kuleyi tutmuştu. Elif tam gölgeye teşekkür edecekken gölge koşmaya başladı ve kostümü düştü. Bu Elif'in babasıydı. Elif kısa bir baygınlık geçirdikten sonra karşısında babası gölgeyi gördü. Hala şokun etkisindeydi. Elif bu macerayı yaşarken köpeği de onu izliyormuş. Evdeki notu da babası gölgenin bıraktığını düşündü. Ama babası gölgeye sorunca onun bırakmadığını öğrenmiş. Böylece eve gitmişler. Ama Elif hala o notu kimin bıraktığını merak ediyormuş.
Yorumlar
Yorum Gönder